Een nieuw avontuur
Afgelopen periode zijn we op ons familiebedrijf een nieuw avontuur gestart. Op een stuk grond bouwen we aan een eetbaar voedselbos volgens het permacultuur principe. Samenwerken met de natuur deden we al jaren maar nu laten we haar zoveel als mogelijk met rust. Soms is ingrijpen nodig want het doel is wel om te pionieren met een nieuwe natuurlijke en duurzame manier van landbouw met als hoofddoel voedselproductie. Nuttig voor mens maar ook andere organismen.
In plaats van het land bemesten hebben we ervoor gekozen om klaver te zaaien. Die neemt (via de knolletjes) de stikstof op uit de lucht en geeft deze aan de bodem om die te verbeteren. Groenbemesters waren op ons bedrijf overigens niet onbekend, maar in de discussies vandaag de dag is er bij de meeste mensen veel onwetendheid.
Bij Voedselbos expert Martijn Ballemans doen we inspiratie op. Het leuke is ook dat wanneer je je ergens in verdiept je perspectief verandert. Zo komen we erachter dat er al een aantal stroken op ons terrein reeds volgens de principes van permacultuur is ontstaan. Een frisse blik op je eigen bedrijf is in elk geval al grote winst. Momenteel zijn we bezig met ons ontwerp voor het voedselbos. Komend najaar/winter gaan we de eerste bomen planten zodat iedereen daar in de toekomst de vruchten van kan plukken en de biodiversiteit wordt bevorderd.
Op LinkedIn kregen we de vraag waarom we hebben gekozen voor klaver.
Wat is de reden dat je klaver hebt gekozen i.p.v. bijvoorbeeld mosterd als groenbemester?
Hiervoor hebben we gekozen omdat het een vlinderbloemige is en dat zijn stikstofbinders. Mosterd is een kruisbloemige.