Mulchen in het voedselbos
In het zonnige winterweer worden heel langzaam de eerste uitlopers zichtbaar. De toverhazelaar (Hamamelis) bloeit al mooi geel. Het meeste heeft nog de tijd nodig om zich voor te bereiden op het voorjaar. Al zien we natuurlijk niet wat er onder de grond gebeurd. Groei is vaak een magisch proces, want er is lang niets zichtbaar in het ontwikkelproces. Totdat er ineens wat zichtbaar wordt en in beweging komt.
De afgelopen dagen hebben we houtsnippers op de zwarte grond aangebracht om een beschermende mulch laag te creëren. Het voedselbos gaat dit in de toekomst zelf organiseren maar op dit moment helpen we de natuur nog een handje. De mulch biedt bescherming tegen weersinvloeden, beschermt tegen ziektes terwijl het de voedingstoffen voor de groei vasthoudt en het verdampen van vocht tegengaat. Ook geeft het isolatie tegen kou en warmte.
Voor ons als plantenkwekers speelt ook nog het dempen van onkruid groei mee. In onze kwekerij zijn wij zo gewend om ons land schoon te houden door te wieden en indien nodig te spuiten. De laatste jaren overigens met veel minder chemicaliën. Toch vraagt het van ons een andere mind-set om het onkruid er te laten zijn. Zo staat er veel kruiskruid en daar zijn we bang voor omdat het zo ontzettend pluist en daardoor zich makkelijk kan vermeerderen en over kan waaien naar onze kwekerij.
Ik liep er gister langs en zag de noeste arbeid 🙂
Heel gaaf!